İtoğlu İt!

Bugün arabayla oyun alanı/park gibi bir yerin önünden geçerken yola bir top fırladı. Topun peşinden aniden bir çocuk koşar diye yavaşladım bende. 1 kaç saniye geçmeden topun peşinden koşacak olan çocuk göründü parkın girişinde. Koşaradımdı ama ne tuhaftır ki dikkatliydi de. Beni gördü, gözgöze geldik, ben yavaşlamaya devam ettim ama o topun peşinden (bana baka baka ama bana rağmen) koşmaya devam etti. Ben iyice yavaşladım, o topunu aldı, parka doğru koşmaya başladı! 3-5 saniye içinde oldu tüm bunlar.


Hani sağa sola bakmadan sadece topun peşinden koşup aniden caddeye çıkan bi çocuk olsaydı bu kadar önemsemezdim de (Tamam bütün çocuklar salaktır bunda seninle hemfikirim de) ama beni görmesine rağmen çocuğun topun peşinden koşmaya devam etmesi, bu gözükaralığı bir an hoşuma gitti niyeyse. 


İçimden; kaç yaşından sonra vazgeçiyoruz böyle davranmaktan, yada ben; istediğim şeylerin peşinden koşmaktan ne zaman, kaç yaşında, kaçıncı denemeden sonra vazgeçmeye başladım yada doğru olanın bu olduğunu düşünmeye başladım diye düşünmeden de edemedim! o çocuk parkın içine elinde topuyla girerken.. 


Başlık Mı? O yada ben, birimiz hakediyoruz! Hakaret amaçlı değil, sadece uyarı anlamında:/