31 Temmuz 2011 Pazar

Burda biraz durmalısın demiştim ya en son. Öyle bir yerde durmuşum ki, o günün akşamında yanımda çalışan bir çalışma arkadaşım araçlarımdan birinde trafik kazasında öldü. 10 gündür tanıyordum kendisini, konuştuğumuz cümle sayısı 200 bile değildi. 3 çocuğu varmış, bir hanımı, bir annesi. Cenaze evindeki şaşkınlığım ve üzgünlüğümle öğrendim bunları. Aslında bakarsan hala şaşkın ve üzgünüm. Ve ama evet yapabileceğim hiç bir şey yok biliyorum. 3 gündür bunu anlatmaya çalışıyorum kendime.
Burda biraz durmalısın demiştim ya en son. Galiba bir süre yada bir miktar burdan uzaklaşmalıyım. Durunca yine haber veririm ama sen sağlıcakla kal.

5 yorum:

Azze dedi ki...

Başın sağolsun... Üzücü bir durum, ama kendini sorgulamamalısın...

Herşeyi anlayacak ve çözecek güç senin içinde, sadece ulaşmayı bilmelisin.

İyi bak kendine!

Kibritci Kız dedi ki...

Allah rahmet eylesin. hepimizin gideceği yer orasıdaaa keşke erken ölümler olmasa , çocuklar yetim kalmasa , herkes yaşlansa sonra uyusa .

insan ölümede alışıyor ve yeniden yaşamaya devam ediyor.işte bu bile beni öyle üzüyor . anlamıyorum bu dünyayı , hayat bana göre değil yaa ve sen de sağlıcakla kal ya da kalmaya çalış. kalmak çok zor bilirsin yaa ...

Hayat Belki Bazen dedi ki...

Azze,kibritci kız* Teşekkür ederim. İnanın ne diyeceğimi bilmiyorum.

Unknown dedi ki...

çok üzücü....

Hayat Belki Bazen dedi ki...

Maalesef..