26 Haziran 2011 Pazar

İtoğlu İt!

Bugün arabayla oyun alanı/park gibi bir yerin önünden geçerken yola bir top fırladı. Topun peşinden aniden bir çocuk koşar diye yavaşladım bende. 1 kaç saniye geçmeden topun peşinden koşacak olan çocuk göründü parkın girişinde. Koşaradımdı ama ne tuhaftır ki dikkatliydi de. Beni gördü, gözgöze geldik, ben yavaşlamaya devam ettim ama o topun peşinden (bana baka baka ama bana rağmen) koşmaya devam etti. Ben iyice yavaşladım, o topunu aldı, parka doğru koşmaya başladı! 3-5 saniye içinde oldu tüm bunlar.


Hani sağa sola bakmadan sadece topun peşinden koşup aniden caddeye çıkan bi çocuk olsaydı bu kadar önemsemezdim de (Tamam bütün çocuklar salaktır bunda seninle hemfikirim de) ama beni görmesine rağmen çocuğun topun peşinden koşmaya devam etmesi, bu gözükaralığı bir an hoşuma gitti niyeyse. 


İçimden; kaç yaşından sonra vazgeçiyoruz böyle davranmaktan, yada ben; istediğim şeylerin peşinden koşmaktan ne zaman, kaç yaşında, kaçıncı denemeden sonra vazgeçmeye başladım yada doğru olanın bu olduğunu düşünmeye başladım diye düşünmeden de edemedim! o çocuk parkın içine elinde topuyla girerken.. 


Başlık Mı? O yada ben, birimiz hakediyoruz! Hakaret amaçlı değil, sadece uyarı anlamında:/

19 Haziran 2011 Pazar

Evvvveetttttt!

Az biraz "kıskanılası insan ruh hali"nin cümleye giriş kelimesi gibi di mi bu? Evveetttt! Ardından sanki "nerde kalmıştık" cümlesini duymayı umduran. Hani önemli bi karmaşa ve belirsizliğin içine girmişsinde, ardından herşey yerli yerine oturmuş ve şartlar lehine gelişmiş ve sevindirmiş, "dur bi bu ruh haliyle hayatın içine kaldığım yerden karışayım da ki bunun için giriş cümlemin ilk kelimesi bu olsun" şımarıklığını içinde barındırannnn!!!! Elleri de birbirine çarpıştırıp ovuşturmayı da gerçekleştirmişse hele ki bu kişi, değmeyin de keyfine..Gibi! Mi:)?


Aslında.... Tam olarak öyle sayılmaz yani aslında sayılmaması gerekir çünküüüüü..
Hayatın insana sunduğu tuhaf bir illüzyon halidir bu, insanın bunun kıymetini anlamadığı. Tuhaf bir illüzyondur çünkü yaşam boyu süren onca belirsizlik ve mücadelenin sürekliliği yoktur bu ruh halinde. Anlık ve geçicidir. Biraz nefes alma noktası gibidir. Bunun farkına daha hayatın içine kaldığım yerden karışayım demenden bir kaç dakika sonra varırsın. Kıymeti de bilinmiyor çünkü; kaldığı yerden bunca memnuniyetsizlik duyuyorken insan yeniden başlayacağı noktayı "nerde kalmıştık" la belirlediği için. Bu yüzden nerde kalmıştık eklememeli bence evvvete. Kalınan yerin devam edilecek bir yer olmadığını bildiği sürece! (Bunun istisnası bir tek siyasette yaşanıyor galiba. Balkonda kaldığı yerden devam etmek isteyen ve ellerini ovuşturan insanlar gördüm çünkü..) Yeni bir soru cümlesi getirilmeli bu evvveeetee. Çünkü "Nerde Kalmıştık" ı ben biraz hatırlıyor gibiyim.

Nerde kalmıştık sahi?
En son senin canın sıkılıyordu biraz, sen biraz mutsuzdun, sen birazdan fazla susuyordun, sen biraz kabulleniyordun, sen biraz şaşırmamana şaşırmamış olmana bile şaşırmıyordun, sen biraz üzgündün. Sen biraz bunları aslında benim hissetiğimi ama senmişim gibi yazdığımı düşünüyordun. Sen biraz yalnızdın


Evvettttt! Orada kalmıştık.. 
Orada kalmıştıkta Nereye gidiyoruz?????

5 Haziran 2011 Pazar

Nil'den..

Dayısının bitanesi bu dünyalar güzeli kız, bugünlerde hasta. Dün akşam üzeri tahlil sonuçlarını alıp doktoruyla konuşan babası telefonla durumu haber verince oldukça endişelenmeme ve üzülmeme sebep oldu. Üşütmesinden önemli Demir eksikliği yaşıyormuş. Tahlil sonuçlarını ve doktorun önerilerini başka bir doktorla konuştum benzer şeyleri söyledi. Dikkat edilmeli, tehlikeli ama tedavi edilebilir. 
9 gün sonra 1 yaşını dolduracak Nil..  Ismarlama olacak biliyorum ama doğum günü hediyesi olarak ona şimdiden sağlık dilermisin lütfen.?? Teşekkür ettim, amin!