28 Eylül 2009 Pazartesi

Algıda Seçicilik ve Meslekler ve Son

Şu mesleksel algıda seçicilik.Yemeğimden keyif almamı engelleyen. Bugünkü öğle yemeğinde bir inşaat mühendisi arkadaşımla birlikteyken aklıma takıldı yine (Yok bu sefer ki oldukça iştahlı ve keyifliydi) Bu yüzden yazım mimarlarla ilgili!!!!!! Alakasız mı?Evet.Keyfi mi? Evet..
Öncelikle ve kesinlikle çok zarif ve kibar bir meslek ismi.


-ne iş yapıyorsunuz
-mimarım.,
zarif ve kibar.


Sonraysa yaptıkları meslek yüzünden hayatı görüş açıları.


Gündelik koşuşturmacanın içinde boğuluyorken, bir yerden bir yere giderken özellikle geçtiğim yerledeki detayları o kadar çok atlamışlığım oluyor ki bu bina burada mıydı, bu işyeri ne zaman açıldı, bu ağacı kim kesti, bu sokağada mı otopark mafyası bakıyor, burası neresi:) gibi sorular sormak zorunda kalıyorum kendime sonra.Ki iş gereği çok sık şehir dışına çıktığımı da hesaba katarsak her gelişimde geceleri uzun uzun dolaşmak zorunda kalmam cabası ve çabası oluyor.Değişimi algılamak ve farketmek için.Oysa onların istemdışı bunları atlayamadığını düşünürüm hep. Gündelik telaşları ne olursa olsun çevreyi de bu telaşın içinde tutmak zorundalar..


Hayat onları benden daha çok zorluyor olmalı!!!!


Ve kötü bi his..:Bunca detayı istemdışı izlemek zorundalarken bu zorundalığa plansız şehirleşme, uyumsuz bina renkleri, ölçüsüz binaların eklenmesi..
Bilmem..Bu uyumsuzluk rahatsız edici olmalı.. Bazen üzücü.


Ve fakat bu uyumsuzlukların; varlıklarıyla onların hayalgüçlerini zorlamaya yardımcı olduğunu ve "acaba daha iyi nasıl olurdu"yu düşünmeye zorladığını ve (bi cümlenin bi paragaf kadar uzun olmasının sıkıcılığı bi yana) bu yüzdende daha hayalperest olmalarını sağladıklarına dair de güçlü bi inancım var.
Ne kadar doğru? Emin değilim!

Hiç yorum yok: